বর্ষা বর্ণন কবিতা

বৰ্ষা বৰ্ণন কবিতাত শংকৰদেৱে নিখুঁত ভাৱে বৰ্ষাৰ গুণ, ৰং আৰু সৃষ্টিৰ সৌন্দর্যৰ বৰ্ণনা কৰিছে। এই কবিতাত তেওঁৰ সকলো অনুভূতিৰ সমাহাৰ ঘটিছে।

শংকৰদেৱ ভক্তি ধৰ্মক বৰ্ণনা কৰোঁতে কৰুণাৰ বাণী আৰু ভগৱানৰ প্রতি ভক্তিৰ গভীৰতা সৃজন কৰে। তেওঁ বৰ্ষাক এটা ঐশ্বৰ্য আৰু ভক্তিৰ উৎসৰূপে চিহ্নিত কৰে।

এক উপমা হৈছে 'অকাৰ্য্যক যেন ধনৰ গৰ্ব্বত', য'ত শংকৰদেৱে অনাবৃষ্টি আৰু বৰ্ষাৰ অভাৱৰ মাজত ধনৰ কল্যাণৰ বিষয়ে আলোচনা কৰিছে। দ্বিতীয় উপমাৰ অন্তৰ্ভুক্ত হৈছে 'মূষলধাৰে মেঘে বৰষিল', য'ত বৰ্ষাৰ গতি আৰু শক্তি প্ৰকাশিত হৈছে।

<p>এই কবিতাৰ অংশত ক্ষুদ্র নদীলৈ উল্লেখ কৰা হৈছে যি বৰ্ষাৰ মাৰ্গত বিপথ পৰিধি ভোগ কৰে। ইয়াৰ দ্বাৰা সৃষ্টিসমূহৰ মাজত প্ৰাকৃতিক অবস্থাৰ চিৰস্থায়ী বহিস্কাৰ প্ৰকাশ পাইছে।</p> Signup and view all the answers

<p>এই অংশত ইন্দ্রধনুৰ সৈতে এক অত্যাশ্চৰ্য বৰ্ণনা কৰা হৈছে, যি জগতৰ গুণ আৰু মেঘৰ সৌন্দর্যৰ প্ৰতিফলন কৰে। শংকৰদেৱে নিৰ্গুণত নিস্কাশিত আধ্যাত্মিক গুণবোৰৰ সকলো কৈছে।</p> Signup and view all the answers