Blastocystis, Pneumocystis en Balantidium coli

Blastocystis hominis

• Is geclassificeerd als Blastocystida (orde) en Blastocystea (klasse).
• Het is een intestinale species.

Pneumocystis jiroveci

• Vroeger bekend als Pneumocystis carinii.
• Wordt nu geclassificeerd als een schimmel, niet langer als een protozo.

Balantidium coli: Morfologie van de Trofozoïet

• Wordt beschouwd als de grootste protozo die bij de mens bekend is.
• Meet 28 tot 152 µm in lengte, met een gemiddelde lengte van 35 tot 50 µm.
• De gemiddelde breedte is ongeveer 40 µm, maar kan variëren van 22 tot 123 µm.
• Heeft een ovale tot zakvormige vorm die aan de voorkant taps toeloopt.
• Vertoont doorgaans een roterende, borende beweging.
• Bevat twee nuclei: een kleine dot-achtige micronucleus en een grote, vaak boonvormige macronucleus.
• De micronucleus is niet altijd goed zichtbaar, zelfs niet in gekleurde preparaten.
• De macronucleus kan verschijnen als een hyaliene massa, vooral in ongekleurde preparaten.
• Er bevinden zich twee contractiele vacuolen in het granulaire cytoplasma.
• Het cytoplasma kan voedselvacuolen bevatten en opgenomen microben (bacteriën).
• Het heeft een kleine cytostoom.
• Een laag trilharen omgeeft het organisme en dient voor de voortbeweging.

Balantidium coli: Morfologie van de Cyste

• Meet gemiddeld 52 tot 55 µm in grootte en varieert van 43 tot 66 µm.
• Is subsferisch tot ovaal van vorm.
• Bevat technisch gezien zowel de macronucleus als de micronucleus, maar de micronucleus is mogelijk niet zichtbaar in natte of permanente preparaten.
• Er kunnen een of twee contractiele vacuolen zichtbaar zijn, vooral in jonge cysten.
• Wordt omgeven door een dubbele beschermende cystenwand.
• In jonge, ongekleurde cysten kan een rij trilharen zichtbaar zijn tussen de twee wandlagen.
• Gekleurde cysten vertonen meestal alleen de macronucleus.

Balantidium coli: Laboratoriumdiagnose

• Wordt gesteld door het onderzoeken van fecesmonsters op de aanwezigheid van trofozoïeten en cysten.
• Trofozoïeten komen vaker voor in de ontlasting van geïnfecteerde patiënten met diarree.
• Zelfs verdachte vaste ontlasting kan cysten bevatten.
• Bij patiënten met sigmoidorectale infectie kan sigmoïdoscopiemateriaal B. coli-organismen aantonen.
• Grondig screenen van natte preparaten en permanente kleuring is cruciaal voor een nauwkeurig testrapport.
• Mogelijk zijn meerdere monsters nodig om de aanwezigheid of afwezigheid van de parasiet te bepalen.

Balantidium coli: Levenscyclus

• Is vergelijkbaar met die van Entamoeba histolytica.
• Infectie bij de mens begint met de inname van infectieuze cysten in besmet voedsel of water.
• In tegenstelling tot E. histolytica vindt de vermenigvuldiging van de B. coli-kernen niet plaats in de cystefase.
• Na excystatie in de dunne darm vestigen de resulterende trofozoïeten zich voornamelijk in het coecum en het terminale deel van het ileum.
• Ook in het lumen, de mucosa en de submucosa van de dikke darm.
• Elke trofozoïet vermenigvuldigt zich door transversale binaire deling, waarbij twee jonge trofozoïeten ontstaan.
• B. coli-trofozoïeten zijn kwetsbaar en overleven niet buiten het lichaam.
• Encystatie vindt plaats in het lumen.
• De resulterende cysten rijpen en worden uiteindelijk de infectieuze vorm voor overdracht naar een nieuwe gastheer.
• Deze cysten kunnen wekenlang overleven in het milieu buiten het lichaam.

Balantidium coli: Epidemiologie

• Is wereldwijd verspreid, maar de incidentie van menselijke infectie is over het algemeen laag.
• Epidemieën zijn waargenomen in psychiatrische instellingen in de Verenigde Staten.
• Infecties worden overgedragen door het consumeren van besmet voedsel en water via de fecaal-orale route.
• Besmetting kan ook van persoon tot persoon plaatsvinden.
• Water dat is besmet met ontlasting van een varken (een bekende reservoirgastheer) kan een belangrijke bron van infectie vormen.
• Er is bewijs dat varkens mogelijk niet de belangrijkste infectiebron zijn, omdat de vastgestelde incidentie bij mensen met veel varkenscontact relatief laag is.
• Besmette voedselverwerkers lijken de boosdoener te zijn bij de verspreiding van persoon tot persoon.

Balantidium coli: Klinische Symptomen

• Sommige patiënten, vergelijkbaar met dragers van E. histolytica, zijn asymptomatische dragers van B. coli.
• Symptomatische patiënten kunnen een verscheidenheid aan klachten ervaren, van milde colitis en diarree tot ernstige klinische balantidiase.
• Balantidiase kan lijken op amebische dysenterie.
• Abcessen en zweren kunnen zich vormen in de mucosa en submucosa van de dikke darm, gevolgd door secundaire bacteriële infectie.
• Acute infecties worden gekenmerkt door maximaal 15 keer vloeibare ontlasting per dag, met pus, slijm en bloed.
• Patiënten met chronische infecties kunnen een gevoelige dikke darm, bloedarmoede, cachexie en af en toe diarree ontwikkelen, afgewisseld met constipatie.
• In zeldzame gevallen staat B. coli bekend om het binnendringen van gebieden buiten de darm, zoals de lever, de longen, het borstvlies, de mesenteriale lymfeklieren en de urinewegen.

Balantidium coli: Behandeling

• De ernst van de infectie en de reactie van de patiënt op de behandeling zijn belangrijke factoren bij het bepalen van de prognose.
• Asymptomatische patiënten en patiënten met chronische ziekten hebben een goede kans op herstel.
• Er zijn twee medicamenteuze opties voor een effectieve behandeling van B. coli-infecties: oxytetracycline (Terramycin) en iodoquinol.
• Metronidazol (Flagyl) kan ook worden gebruikt om geïnfecteerde patiënten te behandelen.

Balantidium coli: Preventie en Controle

• Persoonlijke hygiëne en goede sanitaire voorzieningen zijn effectieve maatregelen ter preventie en bestrijding.
• Zolang de vragen rond de rol van het varken bij het overdragen van B. coli niet volledig zijn beantwoord, moet het varken worden beschouwd als een mogelijke bron van infectie.
• Voorzorgsmaatregelen moeten worden genomen bij het hanteren van varkens en hun uitwerpselen.