Biologie Hoofdstuk 5: Menselijke Fysiologie

Een proces in het lichaam dat ervoor zorgt dat een wond wordt gedicht, waardoor geen bacteriën kunnen binnendringen.

Het afweersysteem dat reageert op alle lichaamsvreemde stoffen, zonder onderscheid.

Het afweersysteem dat gericht is op specifieke ziekteverwekkers met unieke eiwitten (antigenen).

Een mechanisme dat ervoor zorgt dat de zuurgraad van het bloed binnen een nauwe marge (7,35 - 7,45) blijft.

Het vermogen van het lichaam om de lichaamstemperatuur te regelen en constant te houden.

De aanwezigheid van antigenen op rode bloedcellen bepaalt de bloedgroep. Deze antigenen zijn genetisch bepaald, wat betekent dat je je bloedgroep erft van je ouders.

Het ABO-systeem en het Rhesus-bloedgroepsysteem zijn twee belangrijke systemen die de bloedgroepen classificeren. Deze systemen zijn gebaseerd op de aanwezigheid of afwezigheid van specifieke antigenen.

Een antigeen is een stof die het immuunsysteem stimuleert om antilichamen aan te maken.

Antilichamen zijn eiwitten in het bloed die reageren op specifieke antigenen.

Bloedgroep O heeft geen A- of B-antigenen, waardoor het geen reactie veroorzaakt bij transfusie naar andere bloedgroepen. Dit maakt het de universele donor.

Bloedgroep AB heeft zowel A- als B-antigenen, waardoor het alle andere bloedgroepen kan ontvangen. Dit maakt het de universele receptor.

De Rhesusfactor (Rh-factor) is een ander belangrijk antigeen in ons bloed, geclassificeerd als Rh+ of Rh-. Het Rh-factor systeem is belangrijk tijdens de zwangerschap.

De Rhesusfactor is belangrijk tijdens de zwangerschap. Wanneer een Rh-negatieve moeder een Rh-positief kind krijgt, kan het immuunsysteem van de moeder antistoffen tegen de Rh-factor aanmaken.

Een transfusie is de toediening van bloed van een donor aan een ontvanger.

Het hart is een spier die constant bloed door het lichaam pompt.

De linker harthelft pompt zuurstofrijk bloed naar het lichaam.

De rechter harthelft pompt zuurstofarm bloed naar de longen.

Het hart bevat vier kamers: twee atria (voorkamers) en twee ventrikels (kamers).

De hartkleppen controleren de richting van de bloedstroom door het hart. Ze zorgen er voor dat het bloed in de juiste richting stroomt.

De hartwand is opgebouwd uit drie lagen: het endocard, myocard en epicard.

Venen vervoeren meestal zuurstofarm bloed terug naar het hart. De enige uitzondering zijn de longvenen, die zuurstofrijk bloed vervoeren van de longen naar het hart.

Capillairen zijn de kleinste bloedvaten in het lichaam. Ze zijn verantwoordelijk voor de uitwisseling van stoffen tussen het bloed en de weefsels. Dit omvat zuurstof, koolstofdioxide, afvalstoffen en voedingsstoffen.

De wand van venen is dunner dan de wand van arteriën. Venen hebben een grotere diameter dan arteriën. Venen bevatten kleppen die ervoor zorgen dat het bloed in de juiste richting stroomt.

De tunica intima is de binnenste laag van de bloedvatwand. Het bestaat uit een aaneengesloten laag endotheelcellen en een basale membraan.

De tunica media is de middelste laag van de bloedvatwand. Het bevat gladde spiercellen die verantwoordelijk zijn voor vasoconstrictie en vasodilatatie.

De tunica adventitia is de buitenste laag van de bloedvatwand. Het bestaat uit losmazig bindweefsel, lymfevaten, zenuwen en kleine bloedvaatjes.

Arteriën zijn dikke, stevige vaten die de hoge bloeddruk in het bloedvat kunnen weerstaan. Ze regelen de bloeddruk door vasoconstrictie en vasodilatatie.

Elastische arteriën, zoals de aorta en de longslagader, hebben een elastische wand die de pulsatiele stroom van het bloed kan absorberen en verwerken.

Musculaire arteriën, zoals de arteriën in de armen, benen en hersenen, hebben een stijvere wand die voor vasoconstrictie en vasodilatatie zorgt.

Arteriolen zijn de kleinste vertakkingen van de arteriën. Ze zijn verantwoordelijk voor de regulatie van de bloedtoevoer naar de weefsels.

De receptoren in de huid en slagaderen die temperatuurveranderingen registreren en signalen naar de hersenen sturen.

De hersengebied dat verantwoordelijk is voor het regelen van lichaamstemperatuur.

Een fysiologische reactie van het lichaam om warmte te behouden door de bloedvaten in de huid te vernauwen.

Een fysiologische reactie van het lichaam om warmte af te geven door de bloedvaten in de huid te verwijden.

Stoffen die de lichaamstemperatuur verhogen.

Een toestand van ongecontroleerde verhoging van lichaamstemperatuur.

Een gevaarlijke toestand waarbij een ernstige infectie leidt tot een snelle en hoge koorts.

Een ernstige vorm van koorts met extreem rillen.

De weerstand die het arteriële stelsel biedt tegen de bloedstroom. Dit zorgt ervoor dat het bloed niet te snel door het lichaam stroomt.

De hoeveelheid bloed die het hart per minuut uitpompt.

Het volume bloed dat het hart per hartslag uitpompt.

De kracht die het bloed uitoefent op de wanden van de bloedvaten.

De hoogste druk in de slagaders tijdens de contractie van de hartspier (systole).

De hoeveelheid bloed die het hart per minuut pompt.

Het hartritmecentrum en het vasomotorische centrum in de hersenstam regelen de bloeddruk.

Het hartritmecentrum regelt de hartslagfrequentie (HF) om de bloeddruk te regelen.

Het vasomotorische centrum regelt de diameter van de bloedvaten om de bloeddruk te regelen.

Een complex klinisch syndroom waarbij er te weinig bloed in de weefsels circuleert, wat leidt tot een lage bloeddruk en weefselbeschadiging.

Shock veroorzaakt door een te klein bloedvolume.

Shock veroorzaakt door een te grote verwijding van de bloedvaten.

Het lymfestelsel is een netwerk van vaten en organen dat de afvoer van lymfevocht regelt.

De grootste lymfevat in het lichaam, gelegen links van de wervelkolom.

Kleine, boonvormige organen die lymfevocht filteren en lymfocyten bevatten.

Verzamelingen lymfoïd weefsel, zoals de amandelen en de milt, die een rol spelen in de afweer.

Klier in het mediastinum, achter het borstbeen, die T-lymfocyten vormt.

Bloed stroomt met lage druk door de spieren via venen vanwege kleppen en de respiratoire pomp.

De respiratoire pomp maakt gebruik van de ademhaling om bloed terug naar het hart te pompen.