Beleidsanalyse en Street-Level Bureaucracy

De rechtsstaat focust op duidelijke wetten, een stabiele rechtsorde, onafhankelijke rechtspraak en eerlijke wetshandhaving.

De rechtsstaat eist niet alleen duidelijke wetten, maar ook dat de inhoud van die wetten ethisch juist is en fundamentele rechten beschermt.

De rechtsstaat wordt vanuit het perspectief van de burgers bekeken, met focus op hun rol in het beschermen en versterken van die rechtsstaat.

Informele acties, zoals het onderhandelen met machthebbers in conflictgebieden, spelen een belangrijke rol in het vestigen of behouden van een ordelijke samenleving.

Juridische instellingen, zoals rechtbanken, internationale tribunalen en mensenrechtenorganisaties, dragen bij aan de bescherming van de rechtsstaat.

De wisselwerking tussen burgers, overheden en juridische instituties is cruciaal voor het functioneren en voortbestaan van de rechtsstaat.

Universiteiten dragen bij aan de rechtsstaat door internationale misdaden te onderzoeken en juridische hulp te bieden aan burgers.

De rechtsstaat is niet alleen het product van wetten en instituties, maar ook van de dagelijkse acties van burgers en hun interacties met gezag.

Het idee dat individuele rechten altijd voorrang moeten hebben boven sociale doeleinden.

Het principe dat raciale achtergrond niet mag worden gebruikt bij beslissingen, omdat dit inbreuk zou maken op individuele rechten.

De opvatting dat het gebruik van ras in toelatingen geen inbreuk maakt op rechten, zolang het de doelstellingen van de universiteit bevordert.

Het idee dat de verdienste van een kandidaat voor toelating wordt bepaald door de doelstellingen van de universiteit, niet door persoonlijke eigenschappen.

Het argument dat positieve discriminatie gerechtvaardigd is, omdat het diversiteit bevordert en de doelstellingen van de universiteit ondersteunt.

De opvatting dat het verkopen van toegang tot een studie onrechtvaardig is, omdat het de waarde van de studie ondermijnt en de doelstellingen van de universiteit in gevaar brengt.

De gedachte dat rechtvaardigheid betekent dat iedereen verdient te krijgen wat hij of zij verdient, gebaseerd op morele verdienste.

Het idee dat rechtvaardigheid meer omvat dan het vermijden van vooroordelen en dat het ook rekening houdt met de doelstelling van de instelling die de toegang toewijst.

De theorie dat wetgeving van bovenaf wordt gestuurd door de wetgever, in een geordend proces met heldere rollen voor alle betrokken partijen. De wetgever bepaalt van tevoren de hoofdpunten van de wet en leidt het proces.

Een theorie die beargumenteert dat wetgeving ontstaat vanuit onvrede en actie van de burger/maatschappij, en dat de wetgever reageert op deze druk. Het proces is complex met verschillende actoren.

De eerste stap van de Agendabouw Theorie, waarbij er sprake is van algemene ontevredenheid over een kwestie, bijvoorbeeld milieubewustzijn in de jaren '70.

De tweede stap van de Agendabouw Theorie, waar groepen en organisaties worden gevormd om het probleem aan te pakken, bijvoorbeeld milieubeschermingsorganisaties.

De derde stap van de Agendabouw Theorie, waarbij organisaties eisen stellen aan de overheid om actie te ondernemen.

De vierde stap van de Agendabouw Theorie, waarbij politieke partijen het probleem opnemen in hun programma, bijvoorbeeld klimaatverbetering.

De vijfde stap van de Agendabouw Theorie, waarbij het probleem door het kabinet wordt besproken en er beleid wordt geformuleerd.

De zesde stap van de Agendabouw Theorie, waarbij belanghebbenden invloed kunnen uitoefenen op de uiteindelijke wetgeving.

De onmiddellijke, beoogde gevolgen van een wet. Denk aan het stoppen voor een rood stoplicht.

Gevolgen die voortkomen uit directe effecten, die de rechtvaardiging vormen voor de wet. Bijvoorbeeld: meer verkeersveiligheid als gevolg van het stoppen voor rood licht.

De algemene betekenis van een norm voor iedereen die erdoor wordt beïnvloed. Gaat het gedrag van de mensen die de norm moeten volgen veranderen?

De betekenis van een norm in een specifieke juridische procedure voor degene die door de norm wordt beschermd.

De mate waarin een wet haar doelen bereikt.

De efficiëntie van een wet, oftewel het bereiken van de doelen met zo min mogelijk middelen.

Verwarrende factoren die de interpretatie van de effecten van een wet kunnen beïnvloeden.

Het proces van het onderzoeken of een onderzoek daadwerkelijk de juiste vraag stelt en de juiste effecten onderzoekt.

De wet wordt daadwerkelijk nageleefd, maar dit komt niet voort uit angst voor straf of respect voor de wet, maar vanwege reeds bestaande gewoonten of omdat de wet overeenkomt met de heersende normen.

Wetten die wel in de boeken staan, maar niet in de praktijk worden nageleefd.

Wetten die daadwerkelijk worden nageleefd en onderdeel zijn van het dagelijks leven.

De kennis van legale normen neemt af naarmate mensen ouder worden.

Huisvrouwen uit een hogere sociale klasse hebben meer kennis van de wet dan dienstboden.

De begrijpelijkheid van een wet is bepalend voor de naleving ervan.

Een wet heeft weinig effect op gedrag, tenzij het gedrag al overeenkomt met de wet.

De effectiviteit van wetten hangt af van de praktische contexten.

Ambtenaren die direct contact hebben met burgers en bedrijven om regels uit te voeren.

De ambtenaren met direct burgercontact hebben een grote invloed op hoe regels in de praktijk worden toegepast, zelfs als de regels zelf niet duidelijk zijn.

Street-level bureaucrats hebben vaak meer informatie over de situatie dan degenen die de regelgeving opstellen. Dit geeft hun meer macht bij het interpreteren en toepassen van de regels.

Street-level bureaucrats kunnen de regels anders interpreteren dan bedoelt was, omdat de regels vaak vaag en tegenstrijdig zijn. Dit kan leiden tot ongelijkheid in de toepassing van de regels.

Street-level bureaucrats hebben vaak veel beleidsruimte, wat betekent dat zij de regels kunnen aanpassen aan de specifieke situatie. Dit kan leiden tot verschillende uitkomsten voor verschillende mensen.