Werkgroep 4-7

Een orgaan van een rechtspersoon die krachtens publiekrecht is ingesteld, zoals beschreven in artikel 1:1 lid 1 sub a Awb.

Rechtspersonen die krachtens publiekrecht zijn ingesteld, zijn opgericht door een wet of een besluit van een bestuursorgaan.

Rechtspersonen die niet krachtens publiekrecht zijn ingesteld, zijn opgericht door een overeenkomst tussen particulieren.

Een handeling die gericht is op een rechtsgevolg. Deze rechtsgevolgen kunnen rechtscheppend, rechtsvernietigend of rechtswijzigend zijn.

Een rechtshandeling is publiekrechtelijk wanneer deze is gebaseerd op een publiekrechtelijke bevoegdheid.

Een besluit is een schriftelijke beslissing van een bestuursorgaan, met inbegrip van de daaraan ten grondslag liggende motieven, waarbij de rechtspositie van een of meer belanghebbenden wordt bepaald.

Een besluit moet voldoen aan de formele vereisten van de Awb, zoals een schriftelijke vorm, motivering en bekendmaking. Dit betekent dat het duidelijk moet zijn wie het besluit heeft genomen, wat er besloten is en waarom.

Elk besluit moet worden gemotiveerd, ook als het niet voldoet aan de Awb. De motivering moet betrekking hebben op de feiten en de rechten die relevant zijn voor de beslissing.

Een besluit is een schriftelijke beslissing van een bestuursorgaan die is gericht op een rechtsgevolg.

Een beschikking is een besluit dat niet van algemene strekking is.

Een besluit van algemene strekking (bas) is een besluit dat voor een onbepaald aantal personen of zaken geldt.

Het criterium om te bepalen of een besluit een beschikking of bas is, is of het besluit een specifieke of een algemene strekking heeft.

Een parkeervergunning is een beschikking, omdat die individueel wordt verleend.

Een parkeerregeling is een besluit van algemene strekking, omdat die voor iedereen in de Hoofdstraat geldt.

De helmplicht is een besluit van algemene strekking, omdat die voor alle kinderen onder 12 jaar geldt.

De toekenning van subsidie aan Greenergy B.V. is een beschikking, omdat die specifiek aan Greenergy B.V. wordt verleend.

De afwijzing van een subsidie-aanvraag is ook een beschikking, omdat de afwijzing van een aanvraag een besluit is dat niet van algemene strekking is.

Zonder de toevoeging "met inbegrip van de afwijzing van de aanvraag daarvan" zou een beslissing om subsidie te weigeren geen beschikking zijn, omdat die niet gericht is op een specifiek rechtssubject.

De wetgever heeft de toevoeging "met inbegrip van de afwijzing van de aanvraag daarvan" toegevoegd om te zorgen dat afwijzingen van aanvragen, net als toekenningen, als beschikkingen worden beschouwd.

De Awb-Kamers van de Verenigde Vergaderin zijn een speciaal orgaan van de Awb. De Awb-Kamers zijn onderdeel van de Raad van State, de Algemene Rekenkamer en de verenigde vergadering van de Sectorraad.

Een rechtshandeling beoogt om een juridische verandering teweeg te brengen. Dit kan inhouden dat er een bevoegdheid, recht of verplichting ontstaat of verdwijnt. Daarnaast beoogt een rechtshandeling de juridische status van een persoon of zaak te veranderen.

Een mededeling is geen rechtshandeling omdat het geen juridische verandering met zich meebrengt. Een mededeling informeert enkel over een bepaalde situatie, maar heeft geen directe invloed op rechten, plichten of juridische status.

Een besluit in de zin van de Awb is een formele, schriftelijke beslissing van een bestuursorgaan die een publiekrechtelijke rechtshandeling inhoudt.

Een boete die is opgelegd door het Ministerie van Sociale Zaken is een Awb-besluit. De boete is immers een schriftelijke beslissing van een bestuursorgaan (de minister) die een publiekrechtelijke rechtshandeling inhoudt.

De subsidieverlening aan Greenergy B.V. is een Awb-besluit. Het voldoet aan alle vereisten: schriftelijke beslissing, bestuursorgaan (College van B&W) en een publiekrechtelijke rechtshandeling. De subsidieverlening creëert een recht voor Greenergy B.V.

De verkoop van een stuk grond is geen Awb-besluit, omdat het een privaatrechtelijke rechtshandeling is. De verkoop is niet gebaseerd op een specifieke wettelijke grondslag voor het openbaar bestuur, zoals vereist voor een publiekrechtelijke rechtshandeling.

Het plaatsen van dranghekken is geen Awb-besluit, omdat het geen rechtshandeling is. Het plaatsen van dranghekken creëert geen bevoegdheid, recht of plicht en verandert de juridische status van personen of zaken niet.

Het verlenen van een omgevingsvergunning is een Awb-besluit. Het voldoet aan alle vereisten: schriftelijke beslissing, bestuursorgaan (College van B&W) en een publiekrechtelijke rechtshandeling. De vergunningverlening creëert een recht voor de persoon die de vergunning ontvangt.

Een beschikking is een besluit dat gericht is op één individueel persoon of een selecte groep. Een beschikking heeft dus een niet-algemene strekking.

Een algemeen verbindend voorschrift (AVV) is een besluit dat algemeen geldend is voor alle burgers.

Het besluit om subsidie te verlenen aan Greenergy B.V. is een beschikking, omdat het gericht is op één specifiek bedrijf. De strekking is dus niet-algemeen.

De beslissing om een aanvraag voor een besluit af te wijzen is geen beschikking, omdat het niet gericht is op een specifieke groep personen. De beslissing betreft alleen de afwijzing van een aanvraag en is dus niet-algemeen.

Bezwaar maken tegen een besluit is mogelijk wanneer een besluit een beschikking is. Dit is omdat een beschikking een individu of een specifieke groep rechtstreeks raakt.

De bevoegdheid van het bestuursorgaan om te bepalen of het een vergunning verleent of weigert, zonder dat de wet dit precies voorschrijft. Het bestuursorgaan moet deze bevoegdheid goed afwegen, rekening houdend met de verschillende belangen in de situatie.

De bevoegdheid van het bestuursorgaan om te beoordelen of er sprake is van een bepaalde situatie, bijvoorbeeld bij het beoordelen van een aanvraag.

Een algemeen verbindend voorschrift (AVV) is een besluit dat algemene regels bevat die voor iedereen in het land gelden. Deze regels kunnen afkomstig zijn van de regering (wetten) of van lagere bestuursorganen (verordeningen). AVV's hebben rechtstreekse werking: ze creëren automatisch rechten en verplichtingen.

Een beleidsregel is een interne richtlijn voor een bestuursorgaan die aangeeft hoe het bevoegdheid in bepaalde situaties moet uitoefenen. Het bevoegdheid is dan gebonden aan de regels van de beleidsregel. Beleidsregels hebben geen directe werking, maar zijn belangrijk om ervoor te zorgen dat het bestuursorgaan consistent handelt.

Het verschil tussen een AVV en een beleidsregel zit in hun werking. Een AVV heeft directe werking voor iedereen, terwijl een beleidsregel alleen van toepassing is binnen het bestuursorgaan zelf.

Artikel 4:81 van de Awb behandelt de regels voor beleidsregels, artikel 4:84 behandelt de regels voor AVV's.

Beleidsregels die vaststellen wanneer er sprake is van aantasting van natuurwaarde in het kader van het kappen van bomen.

Het college beslist om een vergunning niet te weigeren, ondanks gevaren, omdat er zware belangen zijn.

Het college legt in een beleidregel uit wat volgens hen aantasting van natuurwaarde inhoudt.

Het college beslist om een vergunning niet te weigeren, ondanks dat er sprake is van aantasting van de natuurwaarde of landschappelijke waarde.

Het college legt in een beleidregel uit wat volgens hen aantasting van landschappelijke waarde inhoudt.

Een beleidregel verlicht de motiveringsplicht door te verduidelijken hoe het college tot zijn besluit komt.

Artikel 3:2 Awb

Meer voorspelbaarheid voor burgers, efficiënter bestuur, consistentie in beslissingen.

Nee, het college heeft de bevoegdheid om af te wijken van zijn beleidsregels.

Artikel 1:3 lid 4 Awb en artikel 127 Grondwet.

Artikel 123 Gemeentewet

Provinciale Staten

Een besluit dat in strijd is met één of meerdere rechtsnormen is onrechtmatig. Dit kan bijvoorbeeld het geval zijn wanneer een bestuursorgaan een vergunning verleent, terwijl het wettelijk gezien niet bevoegd is om dat te doen.

De Awb bevat een bepaling die aangeeft wanneer een burger de gelegenheid moet krijgen om zijn aanvraag toe te lichten. Dit is geregeld in artikel 4:7 van de Awb.

Het formele zorgvuldigheidsbeginsel (artikel 3:2 Awb) vereist dat een bestuursorgaan zorgvuldig moet handelen bij het nemen van besluiten. De bepaling in artikel 4:7 Awb kan worden gezien als een uitwerking hiervan. Het gaat er namelijk om dat het bestuursorgaan alle relevant informatie moet verzamelen en in acht moet nemen, voordat het een besluit neemt.

Naast het formele zorgvuldigheidsbeginsel kan Zjivago ook een beroep doen op het beginsel van vertrouwensbescherming. Dit beginsel houdt in dat een bestuursorgaan zich moet houden aan toezeggingen die het eerder heeft gedaan. In dit geval moet een besluit van een bestuursorgaan consistent zijn met eerdere besluiten of toezeggingen.

Theater Havana kan een beroep doen op het beginsel van rechtszekerheid. Dit beginsel vereist dat de overheid duidelijk en consistent beleid voert, zodat burgers weten waar ze aan toe zijn. De intrekking van de ontheffing kan leiden tot rechtsonzekerheid, omdat het beleid van de gemeente onvoorspelbaar is geworden.

Het beroep op rechtszekerheid kan slagen als het theater aannemelijk kan maken dat de intrekking van de ontheffing voor hen onvoorspelbaar en onredelijk is. Het is belangrijk dat het theater bewijs levert van de gerechtvaardigde verwachting van de voortzetting van de ontheffing.

Het vertrouwensbeginsel is een beginsel in het bestuursrecht dat beoogt om gerechtvaardigde verwachtingen van burgers te beschermen. Wanneer een bestuursorgaan een toezegging doet, moet het deze in beginsel nakomen, tenzij er zwaarder wegende belangen zijn.

Een toezegging is een duidelijke en ondubbelzinnige verklaring van een bestuursorgaan dat het in een concrete situatie een bepaalde handeling zal verrichten of een bepaald besluit zal nemen. De toezegging moet duidelijk zijn en ondubbelzinnig, en de burger moet er redelijkerwijs van uit kunnen gaan dat het bestuursorgaan de toezegging zal nakomen.

Een toezegging kan worden toegerekend aan het bevoegd gezag wanneer het bestuursorgaan, of een orgaan dat bevoegd is om namens het bestuursorgaan te handelen, de toezegging heeft gedaan. Dit betekent dat de toezegging in beginsel mag worden toegerekend aan het bevoegd gezag, zelfs als de toezegging is gedaan door een ambtenaar die niet bevoegd is om dat te doen.

Een toezegging kan in sommige gevallen worden gezien als een ‘onbevoegde handeling’. Dit is bijvoorbeeld het geval wanneer de toezegging wordt gedaan door iemand die niet bevoegd is om namens het bestuursorgaan te spreken. In deze gevallen moet het bevoegd gezag, het orgaan dat bevoegd is om het besluit te nemen, zich beroepen op onbevoegdheid.

Het bestuursorgaan moet bij de beoordeling van gerechtvaardigde verwachtingen een belangenafweging maken. Het moet bepalen of de gerechtvaardigde verwachting zwaarder weegt dan andere belangen, zoals het algemeen belang, de wet en belangen van derden (andere burgers).

Als er geen zwaarder wegende belangen zijn dan de gerechtvaardigde verwachting, moet het bestuursorgaan de gerechtvaardigde verwachting honoreren en het besluit conform de verwachting nemen. Dit impliceert dat het bestuursorgaan zich moet houden aan de eerdere toezegging.

Als er wel zwaarder wegende belangen zijn dan de gerechtvaardigde verwachting, mag het bestuursorgaan de verwachting niet honoreren. Het mag het besluit dan afwijken van de eerdere toezegging. Deze zwaarder wegende belangen kunnen bijvoorbeeld een wettelijke plicht, een algemeen belang of de belangen van andere burgers betreffen.

Het evenredigheidsbeginsel vereist dat een bestuursorgaan bij het nemen van besluiten rekening houdt met de proportionaliteit van de maatregelen: de maatregelen moeten in verhouding staan tot het doel dat het bestuursorgaan met het besluit wil bereiken. Dit betekent dat het bestuursorgaan maatregelen moet nemen die noodzakelijk zijn om het doel te bereiken, en dat het de minst ingrijpende maatregelen moet kiezen.

Het evenredigheidsbeginsel kan worden toegepast in verschillende contexten van bestuursrecht. Het vereist dat bestuursorganen de minst ingrijpende maatregelen nemen om hun doelen te bereiken. Het kan bijvoorbeeld worden toegepast bij het opleggen van sancties, het afgeven van vergunningen of het nemen van andere bestuursrechtelijke maatregelen.

Bestuursorganen kunnen afwijken van hun eigen beleidsregels, als er bijzondere omstandigheden zijn die afwijking rechtvaardigen. Dit kan bijvoorbeeld gebeuren wanneer de strikte toepassing van de beleidsregel in een concreet geval tot een onredelijk resultaat zou leiden.

Een beleidsregel heeft geen directe werking voor burgers en is alleen bindend voor het bestuursorgaan zélf.

Een AVV heeft een bindende werking voor burgers en heeft rechtstreekse werking. Dit betekent dat de regels in de AVV direct rechten en plichten creëren voor burgers.

Een bestuursorgaan moet zich bij het nemen van besluiten houden aan de wet en aan de algemene beginselen van behoorlijk bestuur. Dat zijn de algemene normen die bepalen hoe bestuursorganen hun taken moeten uitvoeren.

Voordat een belanghebbende in beroep kan bij de bestuursrechter moet in beginsel eerst bezwaar worden gemaakt. Dit is een laagdrempelige stap in de rechtsbescherming.

De hoofdregel is dat bezwaar moet worden gemaakt. Deze regel staat in artikel 7:1 lid 1 Awb. Er zijn uitzonderingen op deze regel, die beschreven staan in artikel 7:1 lid 1 Awb.

In sommige gevallen is het niet nodig om eerst bezwaar te maken. Bekijk dan artikel 7:1 lid 1 onder d Awb om te bepalen of je rechtstreeks in beroep kunt gaan.

Bezwaar moet worden gemaakt bij het bestuursorgaan dat het besluit heeft genomen. Dit regel staat in artikel 6:4 lid 1 Awb.

De kern van afdeling 7.2 van de Awb is te vinden in artikel 7:1 en 7:2 Awb. Deze artikelen behandelen de procedure van en termijn voor het indienen van bezwaar.

Algemene bepalingen over bezwaar staan in de Awb, in afdeling 7.2. Specifieke details van de bezwaarprocedure kunnen ook in andere wetten staan.

Het bestuursorgaan dat het besluit heeft genomen, in casu het college van burgemeester en wethouders, is verantwoordelijk voor het beoordelen van het bezwaarschrift.

Het college heeft beleidsvrijheid. Dat betekent dat het zelf mag beslissen over de vergunning. De wet schrijft niet precies voor wanneer er gevaren zijn. Het college moet wel de belangen wegen. Dit is dus niet alleen een juridische, maar ook een politieke afweging.

De heroverweging geschiedt met inachtneming van de feiten en omstandigheden die op het moment van de heroverweging spelen, niet op het moment van het oorspronkelijke besluit.

Een procedure waarin een bestuursorgaan een ontwerpbesluit ter inzage legt en belanghebbenden de gelegenheid geeft om zienswijzen naar voren te brengen.

Wetten die specifiek voorschrijven dat bepaalde besluiten openbaar moeten worden voorbereid.

Het bezwaar vervalt wanneer het besluit openbaar is voorbereid met toepassing van de Awb.

Bestuursorganen hebben de bevoegdheid om bezwaarschriften gegrond te verklaren en alsnog een parkeervergunning te verlenen.

Als een besluit een uitzondering bevat, zoals in art. 10.24 lid 1 Omgevingsbesluit, dan hoef je in veel gevallen geen bezwaar te maken voordat je in beroep gaat. Dit betekent dat je direct naar de bestuursrechter kunt stappen.

In sommige gevallen is het niet nodig om bezwaar te maken voordat je naar de bestuursrechter gaat. Dit gebeurt bijvoorbeeld als er geen beroep openstaat bij de bestuursrechter. In dat geval heb je geen recht op bezwaar.

De ABRvS (Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State) is een onafhankelijke rechter, maar hoort niet tot 'de rechterlijke macht' zoals de rechtbank, Hoge Raad en Hof. Dit is belangrijk om te weten voor de juiste procedure bij bezwaar en beroep.

Rechtspraak (dus de rechtspraak van de rechtbank, Hoge Raad, Hof) is geen bestuursorgaan. Dit betekent dat je niet bij de bestuursrechter kunt aankloppen voor een procedure over rechtspraak.

Als je besluit niet bij een 'gewone' rechtbank, maar bij een 'bijzonder bestuursrechter' wordt behandeld, dan is er geen hoger beroep mogelijk. Het besluit van de bijzondere bestuursrechter is dan direct definitief.

Er is sprake van een gerechtvaardigde verwachting als de betrokkene te goeder trouw is, alle relevante feiten en omstandigheden correct weergeeft, geen toezegging indien betrokkene wist of moest weten dat uitlating buiten bevoegdheid in samenwerking met het recht was, onderzoeksplicht en deskundigheid spelen een rol en uitlating moet zijn toegesneden op concrete situatie.

Het bestuursorgaan dat het besluit genomen heeft, heroverweegt dat besluit aan de rechtmatigheid en doelmatigheid. Dit kan leiden tot herroeping van het besluit of een nieuw besluit.

De Hoorplicht geeft belanghebbenden het recht om tijdens de bezwaarprocedure gehoord te worden. Deze hoorplicht is geregeld in artikel 7:2 van de Awb.

Artikel 7:11 van de Awb regelt de heroverweging van een besluit. Het bestuursorgaan controleert of het besluit rechtmatig is en of het doelmatig is.

Het materiële rechtszekerheidsbeginsel houdt in dat het recht niet zomaar met terugwerkende kracht gewijzigd mag worden.

Het motiveringsbeginsel uit artikel 3:46 Awb vereist dat bestuursorganen hun besluiten moeten motiveren. De motivering moet duidelijk en logisch zijn, en moet gebaseerd zijn op juiste feiten.

De wet regelt in artikel 7:1 AWB wanneer er sprake is van een recht op beroep bij de bestuursrechter. Dit recht is er als iemand het niet eens is met een besluit van een bestuursorgaan.

Een omgevingsplan is een besluit van algemene strekking, omdat het meerdere personen raakt. Een specifiek besluit zoals bijstandsuitkering gaat niet over een algemene situatie, maar over een specifiek geval.

De 'algemene' bestuursrechter is de rechtbank. Deze rechter is bevoegd als het besluit van een bestuursorgaan is genomen in een zaak die niet expliciet is toegewezen aan een 'bijzondere' bestuursrechter. Dit staat in artikel 8:6 Awb.

De 'bijzondere' bestuursrechters zijn rechters die bevoegd zijn voor specifieke soorten besluiten, zoals de Centrale Raad van Beroep of de Raad van State. De bevoegdheid van 'bijzondere' bestuursrechters is per wet vastgelegd.

De 'relatieve' bevoegdheid verwijst naar de locatie waar het beroep ingediend moet worden. Deze bevoegdheid hangt af van de locatie van het bestuursorgaan dat het besluit heeft genomen.

Artikel 8:1 Awb behandelt de hoofdregel dat beroep openstaat bij de bestuursrechter tegen een besluit.

Artikel 8:3 lid 1 Awb is een belangrijke uitzondering op de hoofdregel. Deze uitzondering houdt in dat beroep niet openstaat tegen besluiten die exclusief in de Grondwet of een andere wet zijn geregeld.

Het college van burgemeester en wethouders (B&W) is het bestuursorgaan dat verantwoordelijk is voor de toekenning van bijstandsuitkeringen. Zij kunnen een besluit herzien als iemand nieuwe informatie heeft.

Artikel 1:3 lid 1 Awb definieert een besluit. Het college van B&W is volgens de Gemeentewet een orgaan van de gemeente, die een rechtspersoon is die is ingesteld krachtens publiekrecht. Het besluit voldoet aan de criteria van een besluit in de zin van artikel 1:3 lid 1 Awb.

Beroep openstaat bij de bestuursrechter omdat er sprake is van een besluit in de zin van de Awb. De 'algemene' bestuursrechter, de rechtbank, is in dit geval bevoegd.

Een besluit is een schriftelijke beslissing van een bestuursorgaan, met inbegrip van de daaraan ten grondslag liggende motieven, waarbij de rechtspositie van een of meer belanghebbenden wordt bepaald.

Een besluit is publiekrechtelijk, dan is de bestuursrechter er bevoegd voor, tenzij het besluit een algemene strekking heeft zoals een avv of een beleidsregel (art. 8:3 lid 1 Awb)

Een besluit van algemene strekking is bedoeld voor een onbepaald aantal personen of zaken. Een besluit gericht op één persoon heeft geen algemene strekking.

De rechtbank is bevoegd om te oordelen over bestuursrechtelijke geschillen, tenzij een andere bestuursrechter is aangewezen.

De Awb (Algemene wet bestuursrecht) bevat algemene bepalingen over bestuursrechtelijke rechtsbescherming, waaronder de procedure bij de bestuursrechter.

Een appellabel besluit is een besluit waartegen beroep kan worden ingesteld. Een beslissing die geen appellabel besluit is, kan niet worden aangevochten bij de bestuursrechter.

Het beroep moet binnen de gestelde termijn worden ingediend. De termijn staat meestal in de wet of in het besluit waar het beroep tegen is ingesteld.

De bestuursrechter beoordeelt de rechtmatigheid van een besluit. De bestuursrechter kijkt of het besluit voldoet aan de wettelijke eisen.

De bestuursrechter toetst of het besluit op het moment van de besluitvorming rechtmatig was. De bestuursrechter kijkt dus terug in de tijd.

Een besluit op bezwaar is het besluit dat wordt genomen nadat iemand bezwaar heeft gemaakt tegen een eerdere beslissing.

Vernietiging van een besluit op bezwaar betekent dat het besluit ongeldig wordt verklaard. Dit betekent niet dat het probleem van de burger opgelost is.

Als een besluit op bezwaar wordt vernietigd, moet het bestuursorgaan een nieuw besluit nemen. De bestuursrechter kan een termijn stellen voor het nemen van dat nieuwe besluit.

De bestuursrechter kan ervoor kiezen om zelf in de zaak te voorzien, in plaats van het terug te verwijzen naar het bestuursorgaan. De uitspraak van de rechter treedt dan in de plaats van het vernietigde besluit.

Het is belangrijk dat de bestuursrechter terughoudend is met het 'zelf in de zaak voorzien'. De bestuursrechter heeft geen expertise in alle gebieden.

Als de bestuursrechter niet bevoegd is, kan de burgerlijke rechter rechtsbescherming bieden. Dit principe is gebaseerd op het arrest Guldenmond-Noordwijkerhout, waarin de Hoge Raad de burgerlijke rechter bevoegd verklaarde in geschillen met de overheid wanneer er sprake is van een burgerlijk recht of schuldvordering.

Als de bestuursrechter bevoegd is, zal de burgerlijke rechter de vordering niet-ontvankelijk verklaren, omdat het onwenselijk is dat twee rechters over dezelfde zaak oordelen.

De hoorplicht geeft belanghebbenden het recht om tijdens de bezwaarprocedure gehoord te worden door het bestuursorgaan. Dit is een belangrijk principe voor een eerlijk proces.

Het bestuursorgaan heroverweegt het besluit aan de hand van de rechtmatigheid en doelmatigheid. Dit kan leiden tot een nieuw besluit of herroeping van het oorspronkelijke besluit.

De heroverweging van het besluit gebeurt met inachtneming van de huidige situatie, dus niet op het moment dat het oorspronkelijke besluit genomen werd.

Het college kan een bezwaar gegrond verklaren zelfs als er geen sprake is van een specifieke verordening. De reden kan dan gebaseerd zijn op doelmatigheid.

Een bestuursorgaan kijkt tijdens de bezwaarprocedure naar de situatie zoals die op dat moment is. Dus ook nieuwe verordeningen kunnen van invloed zijn.

Het besluit is openbaar wanneer mensen de gelegenheid hebben gehad om hun mening te geven, wat bijdraagt aan een democratisch proces.

Als een besluit openbaar is voorbereid met toepassing van de Awb, dan vervalt het bezwaar.

Een bestuursorgaan kan, zelfs na het verlenen van een vergunning, een bezwaarschrift gegrond verklaren en alsnog de vergunning toewijzen.