Αυτιστικό Φάσμα Διαταραχή

Σοβαρή μειονεξία που διαρκεί σε όλη τη ζωή, η οποία κατατάσσεται στις νευροαναπτυξιακές διαταραχές.

Περιγραφική λέξη για την αναγνώριση ενός εύρους συμπτωμάτων και βαρύτητας σε άτομα με ASD, από ήπιες έως βαριές περιπτώσεις.

Όρος που χρησιμοποιούνταν στις προηγούμενες διαγνωστικές εκδόσεις για να περιγράψει μια σειρά διαταραχών, συμπεριλαμβανομένου του ASD.

Ο Kanner (1943) είχε εστιάσει στην απομόνωση των πασχόντων.

Σήμερα δίνεται έμφαση στην ιδιαιτερότητα της επικοινωνίας και των ενδιαφερόντων.

Δύο κριτήρια που πρέπει να συνυπάρχουν για να θεωρηθεί κάποιος ότι έχει ασδ.

Η διαταραχή πρέπει να έχει εμφανιστεί στη πρώτη παιδική ηλικία.

Η Κλίμακα Αξιολόγησης Αυτισμού - 2 (ADOS-2) είναι ένα δοκιμαστικό εργαλείο για τον προσδιορισμό διαγνώσεων αυτισμού σε παιδιά. Περιλαμβάνει δραστηριότητες που απαιτούν κοινωνική αλληλεπίδραση μεταξύ του εξεταστή και του εξεταζόμενου.

Η Κλίμακα CARS (Childhood Autism Rating Scale) είναι ένα δοκιμαστικό εργαλείο για την αξιολόγηση του αυτισμού σε παιδιά. Examines behaviors like social interaction and communication.

Η βαθμολογία CARS εξατομικευμένα, με βαθμούς από 1 έως 4.

Οι βαθμοί CARS αναλύουν διάφορες συμπεριφορές, όπως οι συναισθηματικές αντιδράσεις.

Η πρώτη παράμετρος CARS αξιολογεί την ικανότητα του παιδιού να αλληλεπιδρά με τους άλλους.

Η παράμετρος αυτή αξιολογεί την ικανότητα του παιδιού να αντιγράψει συμπεριφορές.

Η ενότητα αυτή εξετάζει πόσο ενεργό είναι το παιδί.

Η διαδικασία που ακολουθείται για να διαγνωστεί ο αυτισμός σε κλινική Tavistock. Παρουσιάζει βήματα που περιλαμβάνουν παρατήρηση, συνεντεύξεις με οικογένεια και παιδί, αξιολόγηση αναγκών και επικοινωνία με άλλους ειδικούς.

Η διαδικασία που ακολουθείται για να διακρίνουμε τον αυτισμό από άλλες παρόμοιες διαταραχές, όπως η νοητική αναπηρία, δυσφασία, κώφωση και παιδική ψύχωση.

Αναφέρεται στη συχνότητα εμφάνισης του αυτισμού στον πληθυσμό.

Στα περισσότερα αυτιστικά παιδιά παρατηρείται και νοητική αναπηρία, αλλά μόνο όταν οι δυσκολίες στις κοινωνικές σχέσεις και επικοινωνία είναι ανάλογες με το νοητικό τους επίπεδο.

Δυσκολίες στην εκμάθηση και χρήση της γλώσσας, αλλά διατηρείται η ικανότητα επικοινωνίας με μη λεκτικά μέσα.

Παιδιά με κώφωση μπορεί να εμφανίζουν συμπτώματα που μοιάζουν με αυτισμό, αλλά δεν έχουν τα αληθινά χαρακτηριστικά του.

Παιδική ψύχωση ξεχωρίζει από τον αυτισμό με την έναρξη στην εφηβεία και την απουσία παραληρητικών ιδεών και ψευδαισθήσεων.

Ο αυτισμός προσβάλλει ανεξαρτήτως κοινωνικο-οικονομικού επιπέδου.

Ο αυτισμός δεν σχετίζεται με την σειρά γέννησης, την ηλικία της μητέρας ή τη χρονολογική απόσταση μεταξύ των αδερφών.

Κάθε κλινική Tavistock πρέπει να ερευνά προκλητά ακουστικά δυναμικά.

Η θεωρία του νου αναφέρεται στην ικανότητα να κατανοούμε ότι οι άλλοι έχουν διαφορετικές σκέψεις, συναισθήματα και πεποιθήσεις από εμάς. Στην θεωρία ενσυναίσθησης-συστηματοποίησης, τα άτομα με αυτισμό παρουσιάζουν μειωμένη ενσυναίσθηση και υπερβολική προσκόλληση σε κανόνες.

Αυτή η θεωρία υποδηλώνει ότι τα άτομα με αυτισμό δυσκολεύονται να επεξεργαστούν πολλαπλές πληροφορίες ταυτόχρονα, ιδιαίτερα σε κοινωνικά πλαίσια.

Ενώ η σχέση μητέρας-βρέφους θεωρήθηκε κάποτε σημαντικός παράγοντας στον αυτισμό, η θεωρία αυτή έχει απορριφθεί.

Παρόλο που η ακριβής γενετική βάση του αυτισμού είναι άγνωστη, οι γενετικοί παράγοντες παίζουν σημασιμορόλο. Η κληρονομικότητα φαίνεται ότι παίζει σημαντικό ρόλο, όπως αποδεικνύεται από μελέτες με μονοζυγωτικά δίδυμα.

Ερευνάται η πιθανότητα η γενετική μετάδοση του ASD να περιλαμβάνει πολλαπλά γονίδia που αλληλεπιδρούν, παρά μόνο ένα.

Η έρευνα επικεντρώνεται στους νευροδιαβιβαστές όσον αφορά τις νευροχημικές ανωμαλίες.

Οι ερευνητές διερευνούν πιθανές ηλεκτροεγκεφαλικές ανωμαλίες σε άτομα με ASD.

Η Νευροδιαφορετικότητα υπογραμμίζει τις διαφορές στους εγκεφάλους και πώς αυτές συμβάλλουν στην ποικιλότητα και την επιβίωση.

Η επικοινωνία και η κοινωνική αλληλεπίδραση είναι σημαντικοί στόχοι για τη θεραπεία των ατόμων με ASD.

Η επίπεδο της αυτιστικής διαταραχής διαφέρει μεταξύ του φάσματος, από ήπιες έως βαριές περιπτώσεις.

Η πρώτη εμφάνιση του αυτισμού παρατηρείται στην πρώιμη παιδική ηλικία, πριν από την ηλικία των 30 μηνών. Αυτό κάνει τη διάγνωση δύσκολη, καθώς οι γονείς ممکن است δεν γνωρίζουν την φυσιολογική εξέλιξη ενός παιδιού.

Τα άτομα με αυτισμό δεν φαντάζονται όπως τα άλλα παιδιά. Δεν έχουν φαντασία. Αυτή είναι μια βασική διαφορά με την παιδική ψύχωση.

Τα άτομα με αυτισμό δεν δείχνουν ένδιαφέρον για το κοινωνικό περιβάλλον. Μπορεί να εκτελούν εντολές, αλλά η ποιότητα και η κατάλληλη συμπεριφορά των ενεργειών τους είναι διαφορετική από τα υγιή παιδιά.

Τα αυτιστικά παιδιά έχουν μια στερεοτυπική συμπεριφορά που μπορεί να περιλαμβάνει κινήσεις όπως φτερουγίσματα, περίεργη βάδιση, ή αυτο-ρυθμιστικές κινήσεις. Αυτό ενδεχομένως έχει να κάνει με την προσπάθειά τους να ηρεμήσουν.

Πολλά αυτιστικά παιδιά δεν μιλούν καθόλου. Ακόμα και όσα αναπτύσσουν speech, μπορεί να έχουν δυσκολίες στην χρήση της γλώσσας. Για παράδειγμα, δεν χρησιμοποιούν το α' πρόσωπο, επαναλαμβάνουν φράσεις χωρίς να τις κατανοούν πλήρως, ή δεν χρησιμοποιούν μεταφορές.

Τα αυτιστικά παιδιά έχουν ιδιορρυθμίες στην χρήση των αντικειμένων. Δεν τα χρησιμοποιούν για τον πρακτικό τους σκοπό, αλλά με έναν περίεργο τρόπο. Αυτό ισχύει και για τα παιχνίδια και για τα άλλα αντικείμενα.

Τα παιδιά με αυτισμό δεν αντιδρούν στους κινδύνους όπως τα άλλα παιδιά. Αυτό τις κινδύνες διατρέχουν.

Τα άτομα που μπαίνουν σε νέες καταστάσεις νιώθουν άγχος. Αυτή είναι μια κοινή αντίδραση. Αλλά τα αυτιστικά παιδιά υποφέρουν από άγχος μέσα σε μια συχνότερη βάση.

Τα παιδιά με αυτισμό μπορεί να χαρακτηρίζονται από διακυμάνσεις στα επίπεδα δραστηριότητας. Μπορεί να έχουν περιόδους με υπερβολική δραστηριότητα, αλλά αυτό δεν συμβαίνει πάντα. Μερικές φορές είναι χαμηλότερα από το φυσιολογικό.