استروک و روش های توانبخشی

روش های درمان بیماران سکته ای

• دو روش برای درمان بیماران سکته ای مورد استفاده قرار می‌گیرند: روش بابث (Neurodevelopmental Technique) و روش کار و شفرد (Motor Relearning Program)

تعریف استروک

• استروک یک ضایعه ی عروقی است که در مغز اتفاق می‌افتد و می‌تواند در اثر عوامل مختلف و یا ابنرمالیتی‌های مختلف در عروق خونی اتفاق افتاده باشد.
• استروک و CVA هر دو تقریباً یک مفهوم را می‌رسانند.

تفاوت استروک و همی پلژی

• همی پلژی فلج یک سمت از بدن است که می‌تواند در اثر استروک یا بیماری‌های دیگری مثل تومور مغزی اتفاق افتاده باشد.
• فردی که دچار استروک می‌شود می‌تواند همی پلژی شود ولی فردی که همی پلژی است لزوماً دچار استروک نشده است.

تعریف استروک از دیدگاه بالینی

• استروک سندرومی در مغز است که به علت اختلالات عروقی اتفاق می‌افتد و از نظر بالینی اختلال حسی و حرکتی در سمت مقابل ضایعه در مغز را می‌بینیم.
• مثال: آسیب در نیمکره راست مغز - اختلالات حرکتی و حسی یا هر دو در سمت چپ بدن بیمار

تعریف سازمان جهانی بهداشت از استروک

• استروک سندروم نورولوژیک با منشا عروقی است که به صورت ناگهانی اتفاق می‌افتد و علائم آن می‌تواند به صورت focal یا global باشد.

تکنیک‌های درمان

• هدف درمان، بهبود کیفیت حرکت در سمت مبتلاست
• هر متد درمانی شامل طرح‌ها و پیشنهادات در قالب تمرین برای بیمار است
• نباید انتظار داشت که سمت مبتلا همانند سمت سالم شود بلکه هدف، بهبود کیفیت حرکت است

مراحل بهبود

• مرحله فلسید اولیه: شروع بعد از آسیب، چندین روز تا چندین هفته طول می‌کشد
• مرحله اسپاستیسیته: بیمار ممکن است برخی از حرکات را مستقل انجام دهد
• مرحله بهبودی نسبی: بیمار قادر به حرکت انتخابی است اما ممکن است اسپاستیسیته ظاهر شود

ویژگی‌های مرحله فلسید اولیه

• بیمار معمولا قادر به حرکت طرف مبتلا نیست
• دست و پای سمت مبتلا انکار می‌شوند
• بیمار دچار گم‌گشتگی و ترس از افتادن است
• در سمت مبتلا، هیچ واکنش تعادلی و حمایتی در اندام فوقانی وجود ندارد