ارزیابی بیمار و آماده شدن برای اخذ شرح حال

کنترل صحنه: در ابتدای ورود به محل حادثه، باید صحنه را کنترل کنید.
شرایط انتقال مراقبت: شرایط انتقال مراقبت از افراد دیگری که از بیمار مراقبت می کنند را فراهم کنید.
کاهش اضطراب بیمار: اضطراب بیمار را به شیوه ای آرام و مطمئن کاهش دهید تا ارتباط خوبی با او داشته باشید.
کنترل صحنه در صحنه: در صحنه ممکن است با بیماران مضطرب مواجه شوید که نیاز به آرامش داشته باشند، همچنین با جمعیت های خشمگین و افراد نگران نیز ممکن است روبه رو شوید لذا باید آرام و با اعتماد به نفس رفتار شود.
اعتماد به نفس و همدردی: اعتماد به نفس و همدردی شما از طریق ظاهرتان و رفتار حرفه ای تان به بیماران و اطرافیان منتقل می شود و موجب همکاری آنها می گردد.

مولفه های ارزیابی بیمار

کنترل صحنه قبل از اخذ شرح حال: قبل از گرفتن شرح حال یا معاینه فیزیکی، صحنه را کنترل کنید.
اخذ اطلاعات از منابع دیگر: میتوانید کل شرح حال را یا قسمتی از آن را از دیگران مانند پاسخ دهندگان فوریت های پزشکی، اعضای خانواده یا مراقبان در محل حادثه کسب کنید.
تکنیک های انتقال مراقبت آرام: با استفاده از انتقال سریع مراقبت از پاسخ دهندگان فوریت های پزشکی یا افراد دیگر در محل حادثه و اعلام نقشتان به افراد اقدام نمایید.
اطلاعات شکایت اصلی: اگر بیمار هوشیار و پاسخگو است، سریعاً از پاسخ دهندگان اورژانس اطلاعات کسب کنید و از طریق مکالمات کوتاه و مفید ،اطلاعات را جمع‌آوری کنید.
نظارت بر اسباب و اثاثیه یا محیط: نظم را به محیط بیاورید با درخواست خاموش کردن رادیو/تلویزیون، دور نگه داشتن افراد با سگ، کنترل کودکان و یا سایر اقدامات به منظور نظم دهی در محیط.
معرفی خود: خودتان را معرفی کنید و نام بیمار را جویا شوید. به افراد مسن با عنوان رسمی مثل آقای یا خانم اسمیت رجوع کنید تا از برداشتِ بی احترامی جلوگیری شود.
رضایت بیمار: از بیمار رضایت بگیرید با سوالی مثل "مشکلی نیست من به شما کمک کنم؟"
موقعیت خود را مشخص کنید: پوزیشن بدن و حالت بدنی شما به صورت غیر کلامی با بیمار ارتباط برقرار می کند که باید در سطحی مناسب برای بیمار قرار بگیرید. فاصله 45 سانتی متر برای ارتباط بهتر با بیمار مناسب است.
مهارت های ارتباطی: هنگام برقراری ارتباط با بیمار، سعی کنید ارتباط چشمی خود را حفظ کنید و با آرامش و سنجیدگی با بیمار صحبت کنید تا بیمار اطلاعات خود را پردازش کند.
سبک صحبت کردن: فقط در صورت لزوم و در جای مناسب از لمس استفاده کنید و هنگام صحبت با همکاران یا دیگران در صحنه، مودب و آرام صحبت کنید.
محیط را کنترل کنید: محیط را آرام و منظم کنید.

OPQRST

شروع: زمان شروع درد
انتشار: جایی که درد است
کیفیت: نوع درد (مثلاً فشارنده، تیز)
شدت:: شدت درد (مثلاً 0 تا 10)
زمان: چه مدت درد وجود دارد
تحریک کننده ها: چه چیزی درد را بدتر می کند
عامل تسکین دهنده ها: چه چیزی درد را بهتر می کند

SAMPLE

آلرژی ها: آلرژی های بیمار
علائم و نشانه ها: علائم و نشانه های بیماری
آخرین مصرف غذایی: آخرین وعده غذایی بیمار
سابقه پزشکی مرتبط: سابقه پزشکی مرتبط با مشکل فعلی
داروها: داروهای تجویز شده و بدون نسخه که بیمار مصرف می‌کند

سایر نکات

یادداشت برداری: اطلاعات بیمار را در اسرع وقت با دقت ثبت کنید.
تکنیک های گوش دادن فعال: به طور فعال به بیمار خود گوش دهید و پاسخها یا حرکاتی را نشان دهید که نشان می‌دهد شما متوجه می‌شوید.
پاسخ همدلانه: از طریق پاسخ‌ها و حرکات کلامی همدلی نشان دهید که متوجه شما هستید.
مقابله: بعضی مواقع بیماران کل حقیقت را ارائه نمی‌دهند یا سعی در کاهش علائم دارند. در این مواقع ممکن است لازم باشد با آنها مقابله کنید تا اطلاعات کامل را بدست آورید.
تفسیر: برحسب مشاهدات خود برخی نتیجه‌گیری‌ها را انجام دهید.
چالش ها: بیماران ممکن است در شرایط اُرژانسی دچار اضطراب، خشم یا متخاصم یا اختلالاتی مانند هوش محدود، نقص شنوایی، نقص بینایی شوند. به این افراد باید مودب و آرام رفتار کرد تا همکاری آن ها برای شرح حال گیری راحت تر شود.