Ανάλυση και Δομή Προβλήματος

Ανάλυση Προβλήματος

• Δεδομένο είναι οποιοδήποτε στοιχείο γίνεται αντιληπτό μέσω των αισθήσεων.
• Τα δεδομένα είναι μία τυποποιημένη μορφή γεγονότων, εννοιών ή εντολών κατάλληλη για επικοινωνία και επεξεργασία.
• Η επεξεργασία δεδομένων είναι η διαδικασία όπου ένας μηχανισμός δέχεται και επεξεργάζεται δεδομένα για να αποδώσει πληροφορίες.
• Παραδείγματα επεξεργασίας δεδομένων: χειρισμός, συγχώνευση, ταξινόμηση, μεταγλώττιση.
• Πληροφορία είναι γνωσιακό στοιχείο προερχόμενο από επεξεργασία δεδομένων.
• Πληροφορία είναι η γνώση που αφορά πράξεις, έννοιες, αντικείμενα, γεγονότα, ιδέες ή διεργασίες και έχει ιδιαίτερη σημασία σε ένα κείμενο.
• Πρόβλημα είναι μια κατάσταση που χρήζει αντιμετώπισης και απαιτεί λύση.
• Η λύση ενός προβλήματος δεν είναι γνωστή ούτε προφανής.

Κατανόηση και Δομή Προβλήματος

• Η κατανόηση ενός προβλήματος εξαρτάται από την σωστή διατύπωση και ερμηνεία του.
• Δομή προβλήματος αναφέρεται στα συστατικά μέρη και στη σύνδεσή τους.
• Η δυσκολία αντιμετώπισης προβλημάτων μειώνεται με την ανάλυση σε απλούστερα υποπροβλήματα.
• Υπάρχουν δύο τρόποι ανάλυσης ενός προβλήματος: φραστική και διαγραμματική.
• Φραστική ανάλυση: διαχωρισμός σε μικρότερα προβλήματα με απλό λόγο.
• Διαγραμματική αναπαράσταση: αναπαράσταση με ορθογώνια παραλληλόγραμμα σε ιεραρχικά επίπεδα.

Καθορισμός Απαιτήσεων και Στάδια Επίλυσης

• Επακριβής προσδιορισμός των δεδομένων και λεπτομερειακή καταγραφή των αναμενόμενων αποτελεσμάτων είναι απαραίτητα για τη σωστή επίλυση ενός προβλήματος.
• Στάδια αντιμετώπισης ενός προβλήματος:
  • Κατανόηση: αποσαφήνιση των δεδομένων και ζητουμένων.
  • Ανάλυση: διάσπαση του προβλήματος σε απλούστερα υποπροβλήματα.
  • Επίλυση: υλοποίηση της λύσης μέσω των επιμέρους υποπροβλημάτων.
• Οι απαιτούμενες ενέργειες για την επίλυση προβλήματος:
  • Είσοδος: συλλογή και καταχώρηση δεδομένων.
  • Έλεγχος: έλεγχος ορθότητας και διορθώσεις.
  • Επεξεργασία: υπολογισμοί για την εύρεση των αποτελεσμάτων.
  • Έξοδος: εξαγωγή της παραγόμενης πληροφορίας.

Βασικές Έννοιες Αλγορίθμων

• Αλγόριθμος: πεπερασμένη σειρά ενεργειών, αυστηρά καθορισμένων και εκτελέσιμων σε πεπερασμένο χρόνο για την επίλυση ενός προβλήματος.
• Η έννοια του αλγορίθμου δεν συνδέεται αποκλειστικά με την Πληροφορική.
• Κριτήρια πληρότητας αλγορίθμου:
  • Είσοδος: καμία, μία ή περισσότερες τιμές δεδομένων.
  • Έξοδος: δημιουργία τουλάχιστον μιας τιμής δεδομένων.
  • Καθοριστικότητα: κάθε εντολή πρέπει να είναι σαφής.
  • Περατότητα: πεπερασμένα βήματα εκτέλεσης.
  • Αποτελεσματικότητα: κάθε εντολή πρέπει να είναι απλή και εκτελέσιμη.

Σπουδαιότητα και Αναπαράσταση Αλγορίθμων

• Σπουδαιότητα αλγορίθμων στην Πληροφορική:
  • Υλικού: Επηρεάζεται η ταχύτητα εκτέλεσης από την τεχνολογία υλικού.
  • Γλωσσών Προγραμματισμού: Η γλώσσα προγραμματισμού επηρεάζει τη δομή και τον αριθμό εντολών.
  • Θεωρητική: Εξετάζεται η ύπαρξη αποδοτικού αλγορίθμου.
  • Αναλυτική: Μελετώνται οι υπολογιστικοί πόροι που απαιτούνται.
• Τρόποι περιγραφής και αναπαράστασης αλγορίθμων:
  • Ελεύθερο κείμενο
  • Διαγραμματικές τεχνικές: διάγραμμα ροής.
  • Φυσική γλώσσα κατά βήματα.
  • Κωδικοποίηση: σε ψευδογλώσσα ή γλώσσα προγραμματισμού.

Διάγραμμα Ροής

• Διάγραμμα ροής: σύνολο γεωμετρικών σχημάτων που δηλώνουν συγκεκριμένες ενέργειες, ενωμένα με βέλη που δηλώνουν τη σειρά εκτέλεσης.
• Σχήματα διαγράμματος ροής:
  • Έλλειψη: αρχή και τέλος.
  • Ρόμβος: ερώτηση με δύο ή περισσότερες εξόδους.
  • Ορθογώνιο: εκτέλεση μιας ή περισσότερων πράξεων
  • Πλάγιο παραλληλόγραμμο: είσοδος ή έξοδος στοιχείων.

Εισαγωγή στον Προγραμματισμό

• Πρόγραμμα: ακολουθία εντολών για επεξεργασία.
• Προγραμματισμός: διαδικασία δημιουργίας προγραμμάτων.
• Προγραμματιστής: πρόσωπο υπεύθυνο για το σχεδιασμό, εγγραφή, έλεγχο και συντήρηση προγράμματος.
• Φυσικές γλώσσες: χρησιμοποιούνται για επικοινωνία ανθρώπων.
• Τεχνητές γλώσσες: χρησιμοποιούνται για επικοινωνία με υπολογιστική μηχανή.
• Μια γλώσσα προσδιορίζεται από το αλφάβητο, λεξιλόγιο, γραμματική και σημασιολογία της.
• Αλφάβητο: σύνολο βασικών δομικών στοιχείων.
• Λεξιλόγιο: υποσύνολο των ακολουθιών που δημιουργούνται από το αλφάβητο.
• Γραμματική: τυπικό και συντακτικό.
  • Τυπικό: κανόνες που ορίζουν τις αποδεκτές μορφές μιας λέξης.
  • Συντακτικό: κανόνες που καθορίζουν την νομιμότητα της διάταξης και της σύνδεσης των λέξεων.
• Σημασιολογία: κανόνες που καθορίζουν το νόημα των λέξεων.

Διαφορές Φυσικών και Τεχνητών Γλωσσών και Τεχνικές Σχεδίασης Προγραμμάτων

• Βασική διαφορά φυσικών και τεχνητών γλωσσών: η δυνατότητα εξέλιξής τους (οι φυσικές εξελίσσονται, οι τεχνητές παραμένουν στατικές).
• Ιεραρχική σχεδίαση: συνεχής διαίρεση του προβλήματος σε υποπροβλήματα (από επάνω προς τα κάτω).
• Τμηματικός προγραμματισμός: ανάπτυξη προγραμμάτων ως σύνολο απλούστερων τμημάτων (modules).
  • Πλεονεκτήματα: διευκολύνει τη δημιουργία, μειώνει τα λάθη, επιτρέπει ευκολότερη παρακολούθηση και συντήρηση.

Δομημένος Προγραμματισμός, Αντικεμενοστραφής Προγραμματισμός

• Δομημένος Προγραμματισμός: χρήση τριών λογικών δομών: ακολουθίας, επιλογής, επανάληψης.
  • Πλεονεκτήματα: απλούστερα προγράμματα, άμεση μεταφορά αλγορίθμων, ευκολότερη ανάλυση και διόρθωση, περιορισμός λαθών.
• GOTO: καταργείται η ανεξέλεγκτη χρήση του.
• Αντικειμενοστραφής προγραμματισμός: αυτόνομες προγραμματιστικές οντότητες (αντικείμενα) με ιδιότητες και συμπεριφορά.

Προγραμματιστικά Περιβάλλοντα και Λειτουργία Μεταγλώττισης

• Μετατροπή προγράμματος σε μορφή εκτελέσιμη από τον υπολογιστή (γλώσσα μηχανής) με μεταφραστικά προγράμματα.
• Δύο κατηγορίες μεταφραστικών προγραμμάτων: μεταγλωττιστές και διερμηνευτές.
• Μεταγλωττιστής: παράγει ισοδύναμο πρόγραμμα σε γλώσσα μηχανής που μπορεί να εκτελεστεί αυτόνομα.
• Διερμηνευτής: εκτελεί άμεσα μια ισοδύναμη ακολουθία εντολών μηχανής για κάθε εντολή του αρχικού προγράμματος.
• Η δημιουργία, μετάφραση και εκτέλεση προγράμματος απαιτούν συντάκτη, μεταγλωττιστή και συνδέτη.
• Συντάκτης: επεξεργαστής κειμένου για τη συγγραφή του πηγαίου κειμένου.
• Πηγαίο πρόγραμμα: το αρχικό πρόγραμμα.
• Αντικείμενο πρόγραμμα: το πρόγραμμα που παράγεται από τον μεταγλωττιστή.
• Συνδέτης-φορτωτής: πρόγραμμα που συμπληρώνει και συνδέει το αντικείμενο πρόγραμμα με απαραίτητα τμήματα από βιβλιοθήκες.

Μεταγλωττιστές vs Διερμηνευτές

• Μεταγλωττιστής:
  • Θετικά: το εκτελέσιμο πρόγραμμα λειτουργεί χωρίς καθυστερήσεις.
  • Αρνητικά: αργεί η διαδικασία μετάφρασης.
• Διερμηνευτής:
  • Θετικά: άμεση εκτέλεση του αλγορίθμου και άμεση διόρθωση λαθών.
  • Αρνητικά: το εκτελέσιμο πρόγραμμα λειτουργεί με καθυστερήσεις.

Βασικές Έννοιες Προγραμματισμού

• Αλφάβητο της ΓΛΩΣΣΑΣ: ελληνικά και λατινικά γράμματα, ψηφία, ειδικά σύμβολα.
  • Γράμματα: κεφαλαία και πεζά ελληνικά και λατινικά.
  • Ψηφία: 0-9.
  • Ειδικοί χαρακτήρες: +-*/ = . ( ), ‘ ! & κενός χαρακτήρας ^.
• Τύποι δεδομένων:
  • Ακέραιοι: 1, 0, 100, -100.
  • Πραγματικοί: 0.1, -0.1, 3.14.
  • Χαρακτήρες: 'Κ', 'Κώστας', 'σήμερα είναι Τετάρτη', 'Τα πολλαπλάσια του 15 είναι:'.
  • Λογικοί: ΑΛΗΘΗΣ, ΨΕΥΔΗΣ.
• Λογικές τιμές δεν διαβάζονται από το χρήστη.
• Σταθερές: προκαθορισμένες τιμές που δεν μεταβάλλονται.
• Παραδείγματα:
  • ΠΙ = 3.14159
  • ΦΠΑ = 0.19
  • ΟΝΟΜΑ = 'Κώστας'

Μεταβλητές, Σταθερές και Τελεστές

• Μεταβλητή: ποσότητα που η τιμή της μπορεί να μεταβάλλεται.
• Η ΓΛΩΣΣΑ επιτρέπει μεταβλητές ακεραίων, πραγματικών, χαρακτήρων και λογικών τύπων.
• Η δήλωση του τύπου κάθε μεταβλητής γίνεται υποχρεωτικά στο τμήμα δήλωσης μεταβλητών.
• Παραδείγματα δηλώσεων μεταβλητών:

          ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ: Εμβαδόν, Α
          ΑΚΕΡΑΙΕΣ: TIMH, N, I, j, k
          ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ: Όνομα
          ΛΟΓΙΚΕΣ: Έλεγχος, Βρέθηκε

• Λειτουργίες και χαρακτηριστικά σταθερών και μεταβλητών: - Το όνομα μιας σταθεράς ή μεταβλητής δεν αλλάζει. - Το όνομα μιας σταθεράς ή μεταβλητής είναι μοναδικό. - Το είδος μιας σταθεράς ή μεταβλητής δεν αλλάζει. - Όταν αναθέτουμε νέα τιμή σε μια μεταβλητή, η παλιά τιμή παύει να υπάρχει. - Η δήλωση του τύπου κάθε μεταβλητής γίνεται υποχρεωτικά στο τμήμα δήλωσης μεταβλητών. - Είναι καλή πρακτική να χρησιμοποιούνται ονόματα τα οποία να υπονοούν το περιεχόμενό τους.
• Τελεστές: σύμβολα που χρησιμοποιούνται για την εκτέλεση συγκεκριμένων πράξεων.
• Αριθμητικοί τελεστές:
  • Πρόσθεση +, Αφαίρεση -, Πολλαπλασιασμός *, Διαίρεση /, Ύψωση σε δύναμη ^, Ακέραια διαίρεση DIV, Υπόλοιπο ακέραιας διαίρεσης MOD.

Συγκριτικοί, Λογικοί Τελεστές, Συναρτήσεις

• Συγκριτικοί τελεστές: Ίσο =, Διάφορο <>, Μεγαλύτερο >, Μεγαλύτερο ή ίσο >=, Μικρότερο <, Μικρότερο ή ίσο <=.
• Λογικοί τελεστές: ΌΧΙ, ΚΑΙ, Ή (ιεραρχία: ΟΧΙ, ΚΑΙ, Ή).
• Συναρτήσεις:
  • ΗΜ(x) (ημίτονο)
  • ΣΥΝ(x) (συνημίτονο)
  • ΕΦ(x) (εφαπτομένη)
  • T_P(x) (τετραγωνική ρίζα)
  • ΛΟΓ(x) (φυσικός λογάριθμος)
  • Ε(x) (ex)
  • Α_Μ(x) (ακέραιο μέρος)
  • A_T(x) (απόλυτη τιμή)
• Οι συναρτήσεις ΗΜ(), ΣΥΝ() και ΕΦ() δέχονται παράμετρο σε μοίρες.
• Η απόλυτη τιμή A_T() δέχεται αριθμητική παράμετρο και επιστρέφει ακέραιο ή πραγματικό αριθμό.

Αριθμητικές και Λογικές Εκφράσεις

• Αριθμητικές εκφράσεις: απλές ή σύνθετες μαθηματικές πράξεις (απαιτείται όλες οι μεταβλητές να έχουν οριστεί).
• Ιεραρχία πράξεων:
  1. Ύψωση σε δύναμη (^)
  2. Πολλαπλασιασμός (*) και διαίρεση (/, DIV, MOD)
  3. Πρόσθεση (+) και αφαίρεση (-)
• Λογικές εκφράσεις: σταθερές, μεταβλητές, αριθμητικές παραστάσεις, συγκριτικοί και λογικοί τελεστές, παρενθέσεις.
• Οι λογικές εκφράσεις εκτελούνται με ιεραρχία.

Απλές και Σύνθετες Εκφράσεις

• Απλή λογική έκφραση: περιέχει έναν μόνο συγκριτικό τελεστή.
• Παράδειγμα: α > 0 ή Βρέθηκε=Ψευδής
• Σύνθετες εκφράσεις: αποτελούνται από δύο ή περισσότερες απλές λογικές εκφράσεις, συνδεδεμένες με λογικούς τελεστές (ΟΧΙ, ΚΑΙ, Ή).
• Παράδειγμα: α > Ο ΚΑΙ β < 4 ή Βρέθηκε = Ψευδής Ή i >= 10

Δομές Δεδομένων και Πίνακες

• Πληροφορική: η επιστήμη που μελετά τα δεδομένα:
  • Υλικού: τρόποι αποθήκευσης στην μνήμη.
  • Γλωσσών Προγραμματισμού: τύποι δεδομένων.
  • Δομών Δεδομένων: σύνολο δεδομένων μαζί με επιτρεπτές λειτουργίες.
  • Ανάλυσης Δεδομένων: τρόποι καταγραφής και αλληλοσχετίσεις.
  • Οι τεχνολογίες των Βάσεων Δεδομένων, της Μοντελοποίησης Δεδομένων και της Αναπαράστασης Γνώσης ανήκουν σε αυτή τη σκοπιά μελέτης των δεδομένων.
• Δομή Δεδομένων: σύνολο αποθηκευμένων δεδομένων που υφίστανται επεξεργασία από ένα σύνολο λειτουργιών.

Στατικές και Δυναμικές Δομές Δεδομένων

• Στατικές δομές:
  • Αποθηκεύονται σε συνεχόμενες θέσεις μνήμης.
  • Έχουν σταθερό μέγεθος.
  • Υλοποιούνται με πίνακες.
  • Οι δομές ουρά και στοίβα θεωρούνται επίσης στατικές δομές και υλοποιούνται με πίνακες.
• Δυναμικές δομές:
  • Δεν αποθηκεύονται σε συνεχόμενες θέσεις μνήμης.
  • Στηρίζονται στην τεχνική της λεγόμενης δυναμικής παραχώρησης μνήμης.
  • Δεν έχουν σταθερό μέγεθος.
  • Το μέγεθος της μνήμης καθορίζεται κατά την εκτέλεση του προγράμματος.
  • Υλοποιούνται με λίστες, δένδρα και γράφους.
• Για στατικές δομές χρειάζεται να ορισθεί το μέγεθός τους πριν από την έναρξη του προγράμματος
• Για δυναμικές δομές το μέγεθός τους δύναται να ορισθεί και να τροποποιηθεί κατά την εκτέλεση.

Βασικές Λειτουργίες Δομών Δεδομένων

• Προσπέλαση: πρόσβαση σε έναν κόμβο ενός δεδομένου.
• Εισαγωγή
• Διαγραφή
• Αναζήτηση
• Ταξινόμηση
• Αντιγραφή
• Συγχώνευση
• Διαχωρισμός

Πίνακες

• Πίνακας: σύνολο αντικειμένων ίδιου τύπου με κοινό όνομα.
• Στοιχείο του πίνακα: κάθε ένα από τα αντικείμενα που απαρτίζουν τον πίνακα.
• Μονοδιάστατος: μια σειρά στοιχείων.
• Δισδιάστατος: πίνακας με γραμμές και στήλες.
• Τετραγωνικός: πίνακας με ίσες διαστάσεις (γραμμές = στήλες).
• Κύρια διαγώνιος: τα στοιχεία A[i, j] όπου i = j.
• Δευτερεύουσα διαγώνιος (Αντιδιαγώνιος): - Τα στοιχεία Α[i, j] του πίνακα διαστάσεων ΝΧΝ για τα οποία ισχύει i + j = N + 1.
• Τριγωνικός: πίνακας που περιέχει στοιχεία μόνο κάτω ή πάνω από τη κύρια διαγώνιό του.
• Συμμετρικός: πίνακας για τον οποίο ισχύει A[i, j] = A[j, i].

Παράλληλοι Πίνακες, πλεονεκτήματα και τυπικές επεξεργασίες

• Παράλληλοι πίνακες: πίνακες που αποθηκεύουν τα χαρακτηριστικά οντοτήτων σε στοιχεία με την ίδια τιμή δείκτη.
• Πλεονεκτήματα πινάκων:
  • Χρήση για διαχείριση πολλών δεδομένων ίδιου τύπου.
  • Δομή τυχαίας προσπέλασης.
• Μειονεκτήματα πινάκων:
• Δέσμευση συγκεκριμένου πλήθους θέσεων μνήμης από την αρχή.
• Περιορισμός των δυνατοτήτων του προγράμματος.
• Τυπικές επεξεργασίες πινάκων:
  • Υπολογισμός αθροισμάτων στοιχείων του πίνακα.
  • Εύρεση του μέγιστου ή του ελάχιστου στοιχείου.
  • Ταξινόμηση των στοιχείων του πίνακα.
  • Αναζήτηση (σειριακή ή δυαδική).
  • Συγχώνευση δύο πινάκων.

Δομές Στοίβα, Ουρά

• Στοίβα: δομή δεδομένων όπου τα στοιχεία λαμβάνονται σύμφωνα με την αρχή LIFO (Last In, First Out).
• Κύριες λειτουργίες: ώθηση (προσθήκη) και απώθηση (αφαίρεση) στοιχείου.
• Υπερχείλιση: όταν η στοίβα είναι γεμάτη..
• Υποχείλιση: όταν γίνεται προσπάθεια αφαίρεσης στοιχείου από άδεια στοίβα.
• Υλοποιείται με μονοδιάστατο πίνακα και βοηθητική μεταβλητή (top).
• Ουρά: δομή δεδομένων όπου τα στοιχεία λαμβάνονται σύμφωνα με την αρχή FIFO (First In, First Out). -Κύριες λειτουργίες: εισαγωγή και εξαγωγή στοιχείου.
• Απαιτούνται δύο δείκτες: εμπρός (front) και πίσω (rear).

Δομή Δεδομένων Λίστα

• Λίστα: συλλογή αντικειμένων του ίδιου τύπου.
• Απλά συνδεδεμένη λίστα: σύνολο κόμβων διατεταγμένων γραμμικά, όπου κάθε κόμβος περιέχει δεδομένα και δείκτη προς τον επόμενο κόμβο.
• Ο δείκτης του τελευταίου κόμβου έχει την τιμή NULL.
• Προσεγγίζεται μέσω του δείκτη Κεφαλή (Head).
• Διαφορές λίστας σε σχέση με τον πίνακα:
  • Σειριακή προσπέλαση έναντι τυχαίας προσπέλασης.
  • Μεταβλητό μέγεθος.
  • Αποθήκευση σε μη συνεχόμενες θέσεις μνήμης.
• Πλεονεκτήματα λιστών έναντι πινάκων: το δυναμικό τους μέγεθος, η ευκολία εισαγωγής και διαγραφής και η μη αναγκαιότητα δήλωσης μεγέθους.
• Βασικές πράξεις των συνδεδεμένων λιστών:
  • Εισαγωγή κόμβου -Διαγραφή κόμβου
  • Έλεγχος για το αν η λίστα είναι κενή
  • Αναζήτηση κόμβου -Διάσχιση της λίστας και προσπέλαση των στοιχείων της.

Δένδρα και υποδένδρα

• Δένδρο: δομή αποτελούμενη από κόμβους και ακμές με τους εξής κανόνες:
  • Ένας κόμβος (ρίζα) χωρίς γονέα.
  • Κάθε κόμβος εκτός της ρίζας έχει μία ακμή από έναν άλλο κόμβο (γονέα).
  • Μοναδική διαδρομή από τη ρίζα σε κάθε κόμβο.
• Κενό δένδρο: δένδρο χωρίς κόμβους και ακμές.
• Κάνε κόμβος έκανε ένα έμπορο στη Γένοβα ή σε οποιονδήποτε άλλο έμπορο και αολοοη Απλό δένδρο: δένδρο που απαρτίζεται από έναν μόνο κόμβο (ρίζα και φύλλο).
  • Μέσα σε ένα δένδρο μπορούμε να εντοπίσουμε και άλλα μικρότερα δένδρα, τα υποδένδρα.

Ισοτητα Δένδρων, Σπουδαιότητα

• Σε ένα διατεταγμένο δένδρο αν για κάθε κόμβο ενός δένδρου υπάρχει μία γραμμική σχέση.
• Αντιδιαστολή με τα παιδιά του κόμβου αυτού ένα από ρεφερενκτονη σε έμπειρο παιδί είσαι διατροφή ένα αριστερά του γονέα.
• Σπουδαιότητα των δένδρων:
  • Δυναμικότητα
  • Η δομή τους μεταφέρει πληροφορίες.

Δυαδικά Δένδρα και Δένδρα Αναζήτησης

• Δυαδικό δένδρο: διατεταγμένο δένδρο όπου κάθε κόμβος έχει το πολύ δύο παιδιά (αριστερό και δεξί). -Δενδρο Αναζήτησης: Ολοι την ίδια εικόνα αριστερού υποδένδρου έχουν αμοκρο ρεβετενσίου, τοποθετήσεων της τιμές του είναι πολύ βολικό γουριού γουρού γουριού

Δένδρα Ισορροπημένα, Γράφοι

• Ισορροπημένο Δένδρο Αναζήτησης: σε ένα αεροδρόμου και ελαφρώς γριγόρα άκρο αποθήκευση και εις τους δρόμους ή αν το πρέπον.
• Γράφος: αποτελείται από ένα σύνολο κόρμπρα γροθων άκμον ή σεκτον που έχω όλη ακραθουκσ σκεφτεί ο γράφος.
• Η όλοι οι πονοχομείος δυο παροίους σπεντον μποροούν με θεωρία μες την πίσταση γράφοι. -Αν όλες στην όμακ και ο γραφώδης έχουν κατεύθυνση και ο φουανηλ ονομάζεται μεντρος γράφος -Αν ότι οι αληθινων σε εναν γράφοδεν γραφο δεν πουτεν ο γράθος όυνομάζεται με κατοικημένους

Τμηματικός Προγραμματισμός και χαρακτηριστικά

• Τμηματικός προγραμματισμός: τεχνική σχεδίασης και ανάπτυξης προγραμμάτων ως ένα σύνολο απλούστερων τμημάτων.
• Ο αν θα πόνω χρονοποιούνται διαβιβάσεις των εγκεφαλικου θα πει. -Χοριστα προγραμματισμού εν ενεργοποιείται στο βιαστη προχθε Η προχώρο δρασης η φάντουε είναι ανεξάρτητο αποταλα. Με τη σκουτιου
• Επερα από χρονολογοτε και με τις υπολογισμού. Οι ανήκοι αποβαση Αλετεειπες και πολεμε αν τα εκνευμωτοκα αέριου υποπρογράμματα.

Λειτουργία του Τμηματικού πρ/σμού και παράμετροι

• Διώξει οι αμπατατς τον αλογαριασμο του ατοδεσ μου. Η επιτρέψεσ με διαμπετισης την επιλιση των πληρωμουν. Και η αντιστοιχο υποπρογραμμον αλίμα επιλιτεναι για τα λώδικα
• Ύλωνη την κατανοτι και διόρθεωννι του προϊμματος. Ο ορισμάς στον ιον προγρέματοσ. Στο λιγοε και προοαθεων συγνραφεωο τον προδρμυντος.

Εμβέλεια μεταβλητών και διαδικασιών

• Απει ορισμάτι ίβεληει κατασθαρτιηδ αλαττιδ του αυτονμοος. Διμηουρτησ πολλ πρόβλέματα. Από προοισμός
• Πριωριζμένιη εωβελει ϋποκρηβι τον μερο βολιτεαμτπουυθγιονται ζαιτημα Προβνγρωτον μύλο προιοταλ .

Συναρτήσεις

• Η συνάρτηση είναι ένας τύπος υποπρόγραμτος το υποβονηληδει και ενριστρειμ μαντία.
• και τα υπολογιστική. Οχ ητι που διατηρει ότ οι δουλήσουν σης δεν μρο να χο δρυνες.

Εκσφαλμάτωση

• Εκσφαλμάτωση: η διαδικασία ελέγχου, εντοπισμού και διόρθωσης σφαλμάτων.
• Συντακτικά λάθη: κατά τη σύνταξη εντολών (ανιχνεύονται από το μεταγλωττιστή και δεν επιτρέπουν την εκτέλεση).
• Λάθη κατά την εκτέλεση: προκαλούνται κατά το χρόνο εκτέλεσης και συνήθως εμφανίζονται σε πραγματικό περιβάλλον (δύσκολο να προληφθούν).
• Λογικά λάθη: λάθη σχεδιασμού, δεν παράγουν επιθυμητά αποτελέσματα (ανιχνεύονται μόνο με τη διαδικασία ελέγχου).

Μέθοδος "Μαύρο κουτί" και δημιουργία σεναρίων

• Σενάριο ελέγχου: περιγράφει τα δεδομένα εισόδου και τα αναμενόμενα αποτελέσματα.
• Στην περίπτωση αποκλίσεων μεταξύ των αναμενόμενων και πραγματικών αποτελεσμάτων, υπάρχει λάθος το οποίο πρέπει να διορθωθεί.
• Έλεγχος μαύρου κουτιού: δημιουργία σεναρίων ελέγχου αγνοώντας τον κώδικα, με έγκυρες και μη έγκυρες τιμές εισόδου.
• Η μεθοδολογία για τη δημιουργία σεναρίων ελέγχου είναι η εξής:
  1. Δημιουργία ισοδύναμων διαστημάτων τιμών.
  2. Καθορισμός ακραίων τιμών διαστημάτων.
  3. Σδχθμουρτγια Ϋενάαριών ελέγχου, όποιος ειναι αψτό που φαινεται παρακατω
  • Η τεχνική που περιγράφηκε ανωτέρω, μπορεί να εφαρμοστεί και σε υποπρογράμματα.

ΥΠΟΓΡΑΦΟ ΜΙΚΔΙ ΟΥΤΈ Ε ΝΙΦΛΗΣ Λογεοει ΕΠΕΙΒΑΤΕΣ

Ανθροποκιμς με τον Μπρον και η υουτα μελοσθιηο

-Αβδοκιιμμε και ενουτ ατονουμε προγραιμτιιστικοης ονιιτουζ Μιμ διδινι με και συμς ι και

ειδης τοπρροσιμενος. ⒹΑν

• Σηαποκιμνην λονμςε με καθεοδηγώτκαο ρακοκς για κωφους ίτερος που δεν περιθαρβανω νωτςοαουτς.Σε και