Aarde Systeem: Bevolkingsspreiding

Study Notes

Het thema betreft de studie van het aarde systeem.
De cursus behandelt de aard van de aarde vanuit de ruimte.
De verspreiding van de bevolking op aarde is onregelmatig.
Gebieden met veel licht op nachtbeelden zijn dichtbevolkt (vb. India, Japan, steden in Europa en de VS).
Gebieden met weinig licht zijn dunbevolkt (vb. Amazonewoud, Sahara).
De bevolking woont voornamelijk in gebieden waar de aarde kansen biedt.
Klimaat beïnvloedt bevolkingsspreiding. Gematigde of warme klimaten zijn gunstig voor landbouw en bewoning; warme klimaten met veel neerslag (dichte plantengroei) zijn moeilijker.
Reliëf beïnvloedt ook de bevolkingsspreiding; bergachtige of rotsachtige gebieden zijn moeilijker toegankelijk.
Koudere gebieden in gematigde zones (vb. Alpen, Himalaya) zijn dunbevolkt. Warme gebieden op hoogte (vb. Andes, Burundi) kunnen wel relatief bevolkt zijn.
Technologische vernieuwingen maken gunstigere plaatsen bruikbaar voor bewoning. Beter transport en industrie zorgen voor de groei van steden in kustgebieden.
De aanwezigheid van grondstoffen kan een invloed hebben op de bevolkingsspreiding.
Er is wellicht een verband tussen de vindplaats van grondstoffen en de mate van bevolkingdichtheid.

De verspreiding van de bevolking op aarde is onregelmatig.
Op nachtelijke satellietbeelden is te zien hoe de bevolking is verdeeld over de aarde. Gebieden met veel licht zijn dichtbevolkt, gebieden met minder licht dunbevolkt. Dit geeft een beeld van de bevolkingsdichtheid.

De afbeeldingsopnames geven een visueel beeld van het verschil in bevolkingsdichtheid.
Bepaalde gebieden op de wereldkaart vertonen veel lichten, wat duidt op een hogere bevolkingsdichtheid, terwijl andere gebieden minder lichten vertonen en dus een lagere bevolkingsdichtheid hebben.

Het nachtbeeld toont de verspreiding van de bevolking over de wereld.
Gebieden met veel kunstlicht geven aan waar de bevolking zich in grotere concentraties bevindt.
Lichtgevulde gebieden representeren dichtbevolkte gebieden.
Gebieden met weinig licht representeren dunbevolkte gebieden.

Dichtbevolkte gebieden hebben gematigde en warme klimaten.
Deze klimaten zijn gunstig om te leven en voor landbouw.
Dunbevolkte gebieden hebben warme klimaten met veel neerslag en een dichte plantengroei.
Deze klimaten zijn minder geschikt voor menselijke activiteiten.

Reliëfrijke gebieden en steenachtige bodems maken menselijke activiteiten moeilijker.
Bergen en steile hellingen beperken de bevolkingdichtheid.
Gematigde klimaten in hoge berggebieden zijn meestal koud.
Hogere gebieden in warme klimaten zorgen voor verkoeling en trekken bevolking aan.

Technologische vernieuwingen maken minder gunstige plaatsen bruikbaar.
Beter transport maakt meer gebieden bereikbaar, wat kan bijdragen tot dichtbevolkte gebieden.
Industriële gebieden groeien vaak aan kusten, waar transport goed is.

Grote aaneengesloten landmassa’s, niet verbonden met andere landmassa’s.
Voorbeelden zijn Eurazië, Afrika, Noord-Amerika, Zuid-Amerika, Australië en Antarctica.

Grote landmassa’s, door natuurlijke elementen (oceanen, gebergten, rivieren) afgescheiden.
Voorbeelden zijn Europa, Azië, Afrika, Oceanië, Antarctica, Amerika.

De relatie tussen de aanwezigheid van grondstoffen en de bevolkingsspreiding.
Sommige gebieden vertonen verbanden tussen grondstoffen en dichtbevolkte gebieden, andere niet.
Er is wellicht een verband, maar niet altijd duidelijk.