หน่วยที่ 1 เวลาและการแบ่งยุคสมัยทางประวัติศาสตร์สากล

ศักราชและการนับเวลาในประวัติศาสตร์สากล

• ประวัติศาสตร์สากลหมายถึงการสืบค้นอดีตของมนุษย์เพื่อให้เกิดความเข้าใจในการศึกษาค้นคว้าเกี่ยวกับอดีต
• การศึกษาศาสตร์ทางประวัติศาสตร์สากลจะศึกษาเกี่ยวกับมนุษย์ในเวลาและสถานที่

การนับศักราชสากล

• ศักราชสากลที่นิยมใช้กันแพร่หลายมากที่สุดคือคริสต์ศักราช
• ค.ศ. 1 เริ่มนับในปีที่พระเยซูประสูติเรียกกันในภาษาอังกฤษว่า Christian Era
• ไดโนนิซอฟ เพ็ชิกอส บาทหลวงชาวโรมันคือผู้ริเริ่มนับ ค.ศ. 1
• B.C. ย่อมาจากคำว่า Before Christ แปลว่า ปีก่อนที่พระเยซูกำเนิด
• Bede นักประวัติศาสตร์ชาวอังกฤษคือผู้ริเริ่มวิธีการนับ B.C.

การนับศักราชแบบใหม่

• นักวิชาการเสนอให้ใช้ศักราชสากลแบบใหม่แทน ค.ศ. เรียกว่า Common Era ใช้คำย่อว่า C.E.
• สำหรับ “ปีก่อน ค.ศ.” เรียกว่า Before Common Era ใช้คำย่อว่า B.C.E.

ปฏิทิน

• ปฏิทินที่ตั้งตามนามของจูเลียส ซีซาร์ (กษัตริย์โรมัน) คือ จูเลียน 1 ปี มี 365.25 วัน
• ปฏิทินที่ตั้งตามประกาศของสันตะปาปาเกรกอรี ที่ 13 คือ เกรกอเรียน 1 ปี มี 365.2425 วัน

การนับศักราชในเอเชีย

• ในอดีตการนับศักราชของจีน ญี่ปุ่น อินเดีย ยึดตามปีที่ครองราชย์สมบัติของจักพรรดิ์แต่ละองค์ เรียกว่า วิชศก
• ปัจจุบันประเทศ “จีน และอินเดีย” ใช้ศักราชตามแบบสากลคือ คริสต์ศักราช
• ประเทศญี่ปุ่นยังคงใช้วิธีการนับศักราชแบบจีน โดยวิรัชศกของสมัยจักรพรรดิ “นารุฮิโตะ”
• องค์ปัจจุบัน (1 พ.ค. 2562) คือ เรวะ (Reiwa)

ศักราชที่ใช้ในศาสนาอิสลาม

• ศักราชที่ประเทศนับถือศาสนาอิสลามใช้ คือ ฮิจเราะห์ศักราช ใช้คำย่อว่า

แบบฝึกหัดมี 16 ข้อ จงเติมข้อความให้สมบูรณ์ถูกต้อง เรื่องประวัติศาสตร์สากลและการนับเวลา